Σπουδαίος και φωτισμένος Έλληνας ηθοποιός, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος διακρίνεται για το ταλέντο του, την απλότητα του και την παιδεία του, αλλά κυρίως για το σεβασμό του σε αξίες και ιεραρχίες.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και το 1961 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του θεάτρου Τέχνης. Από τότε υπηρετεί το θέατρο με αγάπη, ήθος και συνέπεια.

Η επαγγελματική του πορεία ξεκίνησε στο θέατρο Τέχνης με τον Κάρολο Κουν και στη συνέχεια με τον θίασο του Κ. Μουσούρη, με το θέατρο Λυκαβηττού-Άννας Συναδινού, με το θίασο του Δημήτρη Χορν, της Τζένης Καρέζη, της Έλλης Λαμπέτη κ.α. Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας, ανεβάζοντας ως το 1975 εξαιρετικά έργα με πρώτη παράσταση το έργο του Κ. Μουρσελά «Ω, τι κόσμος μπαμπά». Από το 1975 συνεργάστηκε με άλλους εκλεκτούς θιάσους, σε ποιοτικές παραστάσεις, μέχρι το 1985 που ξεκίνησε η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο, παίζοντας από έργα του Σαίξπηρ μέχρι και του Ιονέσκο, αλλά και αρχαία δράματα και αριστοφανικές κωμωδίες στα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Αρκετές από τις παραστάσεις που έπαιξε, σκηνοθετούσε ο ίδιος, όπως έργα των: Αριστοφάνη, Όρτον, Κρόκερ, Ιονέσκο, Πίντερ, Τομπίας, Μπάρον και άλλων. Από το 1999 συνεργάστηκε ξανά με τα θέατρα: Μουσούρη, Κάπα, Διαδρομή, Ροές κ.α. Την περίοδο 2013-2014 σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, για τρίτη χρονιά, στο πολυβραβευμένο έργο του Τζεφ Μπάρον, «Κάθε Πέμπτη, κύριε Γκρην», ένα έργο που είχε πρωτοανεβάσει με επιτυχία πριν αρκετά χρόνια.

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1964 στην ταινία «Οι Φτωχοδιάβολοι» του Γιάννη Χριστοδούλου, αλλά προσφέροντας τον εαυτό του κυρίως στο θέατρο, έπαιξε σε σχετικά λίγες κινηματογραφικές ταινίες, όλες όμως διαλεγμένες, με ρόλους που άφησαν εποχή. Παράδειγμα, ο ρόλος του ποιητή Φανφάρα στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη» (1968), ο ρόλος του δικηγόρου στην ταινία «Ένας Ιππότης για τη Βασούλα» (1968), του δοσίλογου στην ταινία «Ένα Γελαστό Απόγευμα» (1979), του ηθοποιού στην ταινία «Το Φράγμα» (1982), καθώς και αυτός του δημοσιογράφου στο «Βλέμμα του Οδυσσέα» (1995) του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Τελευταία του κινηματογραφική συμμετοχή ήταν το 2006 στην ταινία «Απόστολος και Μόνος» που σκηνοθέτησε ο ίδιος μαζί με τον Νίκο Καβουκίδη.

Στην τηλεόραση όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά, αφού από το 1972 και ως το 1974 αποτελούσαν μαζί με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τα δύο πρόσωπα της θρυλικής σειράς «Εκείνος κι Εκείνος», του Κώστα Μουρσελά, στην οποία και έγινε γνωστό το μεγαλείο του ταλέντου του σε ένα ευρύτερο κοινό. Μια σειρά, που έγραψε ιστορία, και δυστυχώς δεν διασώθηκε από τα αρχεία της κρατικής τηλεόρασης, για αυτό και το 1987 γυρίστηκαν σε ριμέικ κάποια επεισόδια με τους ίδιους ηθοποιούς.

Ακολούθησαν περίπου 15 εκλεκτές τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έπαιξε, με τελευταία τον «Ψεύτη Παππού» το 2006, την οποία και σκηνοθέτησε.

Πέρα όμως από τις καλλιτεχνικές δραστηριότητές του, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είναι ένας ενεργός πολίτης ευαισθητοποιημένος στην ουσία των κοινωνικών προβλημάτων, για αυτό και το 1981 ίδρυσε το θεατρικό εργαστήρι στις φυλακές Κορυδαλλού στο οποίο και δίδαξε. Ακόμη, διετέλεσε αντιπρόεδρος στο Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων.

Έχει διατελέσει καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, του τμήματος Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και υπήρξε Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων (1974-1986). Έχει κατακτήσει το Α΄ Βραβείο ανδρικού ρόλου Καρόλου Κουν (1988-΄89), το βραβείο «Αιμίλιος Βεάκης» (1998-2000), το βραβείο ελληνικής τηλεόρασης για την τηλεοπτική σειρά «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά (1992). Είναι μέλος του Δ.Σ. του Θεατρικού Μουσείου, το οποίο περνάει δύσκολες ώρες.

Κόρη του είναι η σκηνοθέτης Ιωάννα Μιχαλακοπούλου, με την οποία έχει αρκετές φορές συνεργαστεί.