Ταλαντούχα και ξεχωριστή ηθοποιός, η Άννα Φόνσου πρωταγωνίστησε στην κλασική εποχή του ελληνικού σινεμά, με παράλληλη αξιοσημείωτη θεατρική καριέρα, ενώ κατάφερε να διακριθεί για την πολύπλευρη προσφορά της στους συναδέλφους της με το «Σπίτι του Ηθοποιού».

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στην Τήνο, τόπο καταγωγής του πατέρα της Γιώργου Φόνσου. Από μικρό παιδί λάτρευε τον κινηματογράφο, έχοντας ως ίνδαλμα την Αμερικανίδα ηθοποιό Κιμ Νόβακ. Έτσι, φοίτησε στην Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη και σπούδασε χορό με τη Ραλλού Μάνου και τραγούδι με την Πόπη Πετριόλη.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Έφηβη ακόμα, εμφανίστηκε στο θέατρο το 1956 στο έργο της Άγκαθα Κρίστι «Μάρτυς Κατηγορίας», στον θίασο της Κυρίας Κατερίνας και έγινε αμέσως γνωστή ως το κορίτσι με τα φραουλιά μαλλιά. Έκτοτε, έπαιξε σχεδόν όλα τα είδη θεάτρου, σε έργα τόσο Ελλήνων συγγραφέων, όσο και διεθνούς ρεπερτορίου, όπως Άλμπι, Ιονέσκο, Σάρτρ, Τσέχοφ, Λόρκα και Μπρεχτ μεταξύ άλλων.

Η Άννα Φόνσου ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της θεατρικής ομάδας «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολωμού, ανεβάζοντας παραστάσεις εκτός Εθνικού. Ανάμεσα στα έργα που έλαβε μέρος και έκαναν πάταγο ήταν η θρυλική «Λούλου» του Φρανκ Βέντεκιντ.

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Το 1957, η Άννα κάνει την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο, σε δύο ταινίες: στην κωμωδία «Ο Φανούρης και το Σόι του» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου και στο δράμα «Το Παιδί του Δρόμου» του Φρίξου Ηλιάδη. Καθιερώθηκε το 1959, με την ταινία «Αγοροκόριτσο» του Ντίμη Δαδήρα, σε ρόλο που προοριζόταν για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, αλλά δεν πήρε γιατί είχε μόλις ξεκινήσει την συνεργασία της με την Φίνος Φιλμ.

Από τις ιδανικές πρωταγωνίστριες δίπλα στον Θανάση Βέγγο, η Άννα Φόνσου έπαιξε μαζί του και στην μοναδική ταινία της στην Φίνος Φιλμ «Διακοπές στο Βιετνάμ» (1971) του Πάνου Γλυκοφρύδη – αν και είχε προηγηθεί ένα μικρό πέρασμα στην ταινία «Αμαρτωλοί» το 1971. Σημαντικές ερμηνείες στην κινηματογραφική της καριέρα ήταν στις ταινίες «Οργή» (1962) του Βασίλη Γεωργιάδη, «Τελευταίος Πειρασμός» (1964) του Σωκράτη Καψάσκη, «Το Έξυπνο Πουλί» (1961) του Ορέστη Λάσκου, αλλά και στην ταινία «Ποιος Θανάσης» (1969) σε σκηνοθεσία Θανάση Βέγγου και αποτελεί διασκευή της ταινίας του 1961 «Το Έξυπνο Πουλί». Τη δεκαετία του ‘70, όταν ο κλασικός κινηματογράφος δέχθηκε καίριο πλήγμα από την τηλεόραση, συμμετείχε σε μια σειρά ταινιών που χαρακτηρίστηκαν ως «ερωτικές», σε σκηνοθεσία του Όμηρου Ευστρατιάδη.

Μετά την μεταπολίτευση, η Άννα Φόνσου είχε έντονη ενασχόληση με την πολιτική, αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των ηθοποιών και το 1997 κατόρθωσε με δικά της κεφάλαια να ιδρύσει το «Σπίτι του Ηθοποιού», που φιλοξενεί και στηρίζει άπορους ηθοποιούς.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Στα δεκαεννιά της παντρεύτηκε τον θεατρικό επιχειρηματία Κώστα Παλτόγλου. Μετά ακολούθησε ο γάμος της με τον αρχιτέκτονα Νίκο Σοφιανό, ενώ ο τρίτος γάμος της ήταν με τον μουσικό Τάκη Μπουγά. Όπως είχε δηλώσει και η ίδια: «Δεν πιστεύω στο γάμο, αλλά παρ’ όλα αυτά παντρεύτηκα τρεις φορές και χώρισα. Ήταν εξαιρετικοί και οι τρεις και είναι πλέον φίλοι μου». Η Άννα Φόνσου υιοθέτησε την κόρη της αδελφής της, όταν πέθανε ξαφνικά το 2006 από γρίπη.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Το 2016 βραβεύτηκε με το βραβείο Νικολάου Καρόλου της Ακαδημίας Αθηνών, για την κοινωνική της δράση σχετικά με το «Σπίτι του Ηθοποιού».