Πίσω από το θρυλικό σήμα της Finos Film κρύβεται η ευφυΐα, ο οραματισμός, η φαντασία και η ευρηματικότητα του αφοσιωμένου δημιουργού της: του Φιλοποίμενα Φίνου. Πέραν όμως από ιδρυτής της FF, ο Φίνος υπήρξε και έμπειρος μοντέρ – αναλαμβάνοντας το μοντάζ σε τρεις ταινίες της εταιρίας – ενώ σκηνοθέτησε και την πρώτη του ταινία «Το Τραγούδι του Χωρισμού».

Άξια αποκαλείται «Πατριάρχης του Ελληνικού Κινηματογράφου», αφού είναι ο άνθρωπος που πήρε τον νηπιακής ηλικίας ελληνικό κινηματογράφο από το χέρι, τον ανέθρεψε, τον ενηλικίωσε, τον ωρίμασε και του έδωσε υπόσταση. Του έδωσε φωνή με την πρώτη ομιλούσα ελληνική ταινία, του έδωσε χρώμα δημιουργώντας την πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία, εκσυγχρόνισε τις τεχνικές εικονοληψίας και φωνοληψίας, έφερε πρώτος τους φακούς ζουμ και την τεχνική σινεμασκόπ, καθιέρωσε τα μιούζικαλ, δημιούργησε υπερσύγχρονα για την εποχή κινηματογραφικά στούντιο, και τελικά δημιούργησε και κληροδότησε στις επόμενες γενιές Ελλήνων ένα πολιτιστικό δημιούργημα το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του νεοελληνικού πολιτισμού.

Ας δώσουμε όμως και μία άλλη διάσταση στην προσωπικότητα του Φίνου και της κολοσσιαίας προσφοράς του: Ο Φίνος ήταν «Ήρωας» της 7ης τέχνης. Μοιάζει υπερβολικό; Μάλλον όχι. Αλήθεια, ποια είναι η ετυμολογία της λέξης ήρωας; α) O άνθρωπος που προβαίνει σε γενναία πράξη, συχνά μέχρι σημείου αυτοθυσίας, β) Το πρότυπο που κάποιος θαυμάζει και μιμείται, γ) Ο κεντρικός χαρακτήρας της αφήγησης (λογοτεχνική, θεατρική, κινηματογραφική), δ) Ο πρωταγωνιστής γεγονότος. Και αναρωτιέται κανείς, τί από όλα αυτά δεν είναι ο Φίνος, αν όχι και οι τέσσερεις ερμηνείες του «ήρωα»;

Εκτός από τρέλα εκπορευόμενη από την αγάπη για το σινεμά, ήταν και γενναιότητα να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις κάτι μεγάλο με πενιχρά μέσα και σε μία εποχή που ο κινηματογράφος στην Ελλάδα ήταν ανύπαρκτος. Ακόμα περισσότερο, όταν η πρώτη σου ταινία «Το Τραγούδι του Χωρισμού» (1940), για την οποία έδωσες και την ψυχή σου να την ολοκληρώσεις, απογοήτευσε. Ασχέτως αν αποτελεί η ταινία μνημείο της ιστορίας της ελληνικής κινηματογραφίας, αφού ήταν η πρώτη ομιλούσα, της οποίας ο ήχος επεξεργάστηκε σε ελληνικό στούντιο και όχι στο εξωτερικό. Και παρά την αποθάρρυνση, έγινε και η δεύτερη προσπάθεια μέσα στα χρόνια της κατοχής και της καταχνιάς. Με κινδύνους και στερήσεις οι οποίες όχι μόνο δεν σου δίνανε τη δυνατότητα να κάνεις κινηματογράφο, αλλά δεν σου έδιναν το περιθώριο να σκεφτείς πως είσαι ασφαλής στην απλή καθημερινή σου ζωή. Αυτό δεν ήταν απλά τρέλα, μεράκι και πείσμα. Ήταν γενναιότητα. Και τα κατάφερε. Και έτσι άρχισε μία ασύλληπτη πορεία προσφοράς στο ελληνικό πολιτιστικό γίγνεσθαι. Και ο Φίνος έγινε το πρότυπο που όλοι θαύμασαν και φυσικά οι άνθρωποι του χώρου θέλησαν να τον μιμηθούν. Κι έτσι έγινε ο κεντρικός χαρακτήρας της αφήγησης της ιστορίας του ελληνικού σινεμά. Και φυσικά ο απόλυτος πρωταγωνιστής του.

Ογδόντα χρόνια συμπληρώθηκαν το 2023 από την πρώτη ταινία της θρυλικής του εταιρείας. Και στα εκατόν ογδόντα ένα είναι σίγουρο: θα παραμένει ο κλειδοκράτορας της ψυχής του ελληνικού κινηματογράφου.

Διαβάστε περισσότερα για την ζωή και το έργο του Φιλοποίμενα Φίνου εδώ.