Λυρικός, ρομαντικός, και κυρίως σεμνός, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Κώστας Καπνίσης είναι ένα φαινόμενο πολυγραφότατου μουσικοσυνθέτη, που έντυσε με τη μουσική του, περισσότερες από εκατό κινηματογραφικές ταινίες. Μαθητής του Σκαλκώτα, και με έντονη την επίδραση του στις συμφωνικές κυρίως συνθέσεις του, αλλά και γνώστης της κινηματογραφικής τέχνης, καθόρισε με τη μουσική του σε μέγιστο βαθμό την αξία και βαρύτητα των ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών, συμβάλλοντας στην διατήρησή τους στο χρόνο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το φθινόπωρο του 1920. Σπούδασε πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και πήρε μαθήματα από τον Σκαλκώτα, τον Βώκο, τον Βάρβογλη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου. Στα 19 του χρόνια κυκλοφόρησε το πρώτο τραγούδι του, με τίτλο «Γελάς», και σε ηλικία 21 ετών εισήλθε στο τότε Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας στη δημιουργία ελαφράς ορχήστρας.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 πρωτοασχολήθηκε με τον χώρο της κινηματογραφικής σύνθεσης και στα δέκα επόμενα χρόνια συνθέτει τη μουσική σε 23 ελληνικές ταινίες. Η πρώτη του κινηματογραφική σύνθεση είναι για την ταινία του Γιώργου Δεμερτζή «Μια νύχτα στον Παράδεισο» και η τελευταία το 1978, στην ταινία του Ντίμη Δαδήρα «Η γυναίκα του Παππά». Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε σε 17 ταινίες και έγινε ευρύτερα γνωστός από τη μουσική επένδυση της ταινίας «Ο Κατήφορος».
Συνολικά έχει γράψει τη μουσική σε περισσότερες από 110 κινηματογραφικές ταινίες και ντοκυμαντέρ, αλλά έχει αποδώσει εξαιρετικά στις ενορχηστρώσεις και τις μουσικές διασκευές. Έλαβε μέρος σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων στην Ισπανία, στη Βραζιλία, στη Χιλή, και δύο φορές στη Ρωσία. Στη Βραζιλία τιμήθηκε το 1967, στο Φεστιβάλ Τραγουδιού, με το Χρυσό Μετάλλιο, ενώ τέσσερις φορές τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Μουσικής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.