Η Μαίρη Λαλοπούλου, αν και όμορφη και ταλαντούχος ηθοποιός, ήταν γεννημένη αντιστάρ και προτιμούσε να ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Γεννήθηκε και σπούδασε υποκριτική στην Αθήνα και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1949. Το 1951 έκανε αίσθηση με την εμφάνισή της στο «Κουρέλι» του Νικοντέμι, που ανέβασε ο Κώστας Μουσούρης σε δική του σκηνοθεσία στο θέατρό του. Την επόμενη χρονιά, έκανε θεαματικό ντεμπούτο στο κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας επάξια δίπλα στον μεγάλο ηθοποιό Βασίλη Λογοθετίδη, στην μεγάλη επιτυχία του Σακελλάριου «Ένα Βότσαλο στη Λίμνη». Το 1954 έπαιξε στο θέατρο δίπλα στην Κυβέλη, τον Γιώργο Παππά, τον Δημήτρη Χορν, στο έργο «Μια Γυναίκα Χωρίς Σημασία» του Όσκαρ Ουάιλντ σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, με τον οποίο συνεργάστηκε ξανά το 1956, στο έργο του Τζέημς Μπάρρυ «Ο Αριστοκρατικός Δρόμος», παίζοντας δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη και τον Δημήτρη Χορν.

Από το 1964 ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο παίζοντας ως το 1971 σε δέκα ταινίες – τέσσερις της Φίνος Φιλμ – ενώ στο θέατρο επανεμφανίστηκε το 1970 πρωταγωνιστώντας στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Σαίξπηρ που ανέβασε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας σε σκηνοθεσία Νίκου Ευαγγελάτου. Στη συνέχεια, ασχολήθηκε με την τηλεόραση παίζοντας στη σειρά «Στησιχόρου 73» του Ερρίκου Ανδρέου (ΥΕΝΕΔ, 1972), και πρωταγωνιστώντας σε τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις, με τελευταίες τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Ουίλιαμς και «Τσάι και Συμπάθεια» του Ρόμπερτ Άντερσον, που παίχτηκαν και οι δυο το 1976 στην ΕΡΤ. Επίσης, τελευταία τηλεοπτική της εμφάνιση ήταν στο επεισόδιο «Πώς Πέθανε ο Γιατρός» της σειράς «Ορκίζομαι να είπω την αλήθεια» του Μήτσου Λυγίζου (ΕΡΤ, 1976).