Εκλεκτή ηθοποιός, συγγραφέας και στιχουργός, η πολυσχιδής Μέλπω Ζαρόκωστα διέπρεψε τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αυστραλία, και έγινε αναπόσπαστο μέρος της χρυσής φουρνιάς του ελληνικού σινεμά.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά, αλλά σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για ένα χρόνο και στη συνέχεια στην μακρινή Αυστραλία. Σπούδασε θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Σίδνευ και συνέχισε τις σπουδές της στη σκηνοθεσία, την υποκριτική και το σενάριο στη σχολή ραδιοφωνικών σπουδών του Canendale. Μετά από μια σύντομη παραμονή της στο Λονδίνο για ένα έτος, επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα το 1958, σε ηλικία 25 ετών.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η πρώτη της επαφή με το θεατρικό σανίδι ήρθε στο Σίδνευ, συμμετέχοντας στην παράσταση «Lace on Her Petticoat» του Metropolitan Theatre. Η ερμηνεία της ήταν εξαιρετική, σύμφωνα με την γαλλόφωνη εφημερίδα Le Courrier Australien, ενώ η εφημερίδα The Sydney Morning Herald υποστήριξε ότι «Η δις Ζαρόκωστα, μια ευαίσθητη νεαρή ηθοποιός, είχε ένα σπάνιο χάρισμα πάθους».

Λίγους μήνες αργότερα, υποδύθηκε την «Αντιγόνη» στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ζαν Ανουίγ, μια μοντέρνα εκδοχή της γνωστής αρχαίας τραγωδίας. Τον Φεβρουάριο του 1954, υποδύθηκε την Μιράντα στην «Καταιγίδα» του Σαίξπηρ, ενώ λίγους μήνες αργότερα πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο «Dark Secret» του Αυστραλού θεατρικού συγγραφέα Τζον Γουάτσον.

Το 1957, θα βρεθεί στο Λονδίνο, μαζί με τον σύζυγό της, μεταφράζοντας και διασκευάζοντας ραδιοφωνικά έργα. Ένα χρόνο αργότερα, με αφορμή τον θάνατο της πολυαγαπημένης της γιαγιάς, θα επιστρέψει στην Ελλάδα και δεν θα ξαναφύγει ποτέ. Σχεδόν ταυτόχρονα με την επιστροφή της, θα ξεκινήσει και η συνεργασία της με το θίασο του Λάμπρου Κωνσταντάρα, συμμετέχοντας σε εκλεκτές παραστάσεις. Η πορεία της στο ελληνικό θέατρο ήταν αξιόλογη, αλλά ο κινηματογράφος ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της καριέρας της. Η τελευταία της θεατρική εμφάνιση ήταν το 2012, στο έργο «Τρείς Κολασμένες Ιστορίες», που αφορά τρία μονόπρακτα που έγραψε η ίδια και παρουσίασε στην σκηνή του Πυρήνα από την ομάδα «Υστερόγραφο».

Η συγγραφική της προσφορά στο θέατρο ήταν εξίσου σημαντική, με θεατρικά έργα που παρουσιάστηκαν με επιτυχία, όπως «Φροντιστήριο Γυναικών», «Ερωτοκαβγάδες», «Δυο Γυναίκες Ένας Άντρας», «Δυο Κοπέλες Μόνες» και άλλα, ενώ έχει μεταφράσει πάνω από 150 έργα.

Παράλληλα, υπήρξε το πρώτο γυναικείο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων το 1960, είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Στιχουργών, της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, μέλος του Δ.Σ του Οργανισμού «ΘΕΣΠΙΣ» και ιδρυτικό μέλος του ιδρύματος «Το Σπίτι του Ηθοποιού».

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Με την επιστροφή της από το Λονδίνο, το 1958, έτυχε να γνωρίζει τον Ντίνο Κατσουρίδη. Μια μέρα λέει στον Φίνο: «Έχω μια Ελληνίδα ηθοποιό, θες να τη δεις;» Ο Φίνος αντιλήφθηκε αμέσως την καλλιέργεια και το ταλέντο της νεαρής Μέλπω και της δίνει τον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο στην αξέχαστη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Το Ξύλο Βγήκε από τον Παράδεισο». Ο συνδυασμός του ταλέντου της με την φινετσάτη γοητεία και ομορφιά της, φέρνουν νέες προτάσεις για ρόλους σε μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές, μεταμορφώνοντας την Μέλπω σε αναπόσπαστο κομμάτι της χρυσής φουρνιάς του ελληνικού σινεμά.

Μερικές από τις ταινίες που ξεχώρισε ήταν «Η Βίλλα των Οργίων» (1964), «Διαζύγιο αλά Ελληνικά» (1964), «Υπάρχει και Φιλότιμο» (1965), «Η Γυναίκα μου Τρελλάθηκε» (1966), «Κάτι Κουρασμένα Παληκάρια» (1966), «Όταν η Πόλις Πεθαίνει» (1969), «Μια Τρελλή, Τρελλή Σαραντάρα» (1970), όπως και η τελευταία της ταινία με την Φίνος Φιλμ το 1972 με την «Αλίκη Δικτάτωρ».

Η τελευταία της εμφάνιση στον ελληνικό κινηματογράφο ήταν το 2006 στην ταινία «Πέντε Λεπτά Ακόμα», σε σκηνοθεσία Γιάννη Ξανθόπουλου, ενώ το 2012 πρωταγωνίστησε στην τουρκική ταινία «Strangers in the House», υποδυόμενη μια Ελληνίδα που εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει τη Σμύρνη το 1922.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Το 1957 παντρεύτηκε στην Αυστραλία τον πιανίστα Ανδρέα Διαμαντίδη, και μετακόμισαν στο Λονδίνο, όπου και έμειναν για ένα χρόνο. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, γνώρισε τον μετέπειτα δεύτερο σύζυγο της, τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Βίκτορα Παγουλάτο με τον οποίο απέκτησαν και έναν γιο, τον Αλέξανδρο. Χώρισαν όταν ο γιος τους ήταν επτά ετών.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Βραβεύτηκε με πρώτο και τρίτο κρατικό βραβείο για τα θεατρικά της έργα «Συμβιβαστήκαμε» και «Αουφίντερζεν Μανόλη».
Η ταινία «Η Ανταρσία των Δέκα», της οποίας υπέγραψε το σενάριο, βραβεύτηκε στο 11ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ως στιχουργός έχει επίσης διαπρέψει, κερδίζοντας πρώτο βραβείο με το τραγούδι της «Ο Παλιάτσος» στο διεθνές Φεστιβάλ της Λισαβόνας το 1990.