Εμβληματική φυσιογνωμία του ελληνικού κινηματογράφου, ο Πάνος Γλυκοφρύδης θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς με μεγάλη προσφορά στον εγχώριο καλλιτεχνικό στερέωμα. Με τη σκηνοθεσία του, σφράγισε κλασικές κωμωδίες του Θανάση Βέγγου, καθώς και κάποιες εξαιρετικές δραματικές μυθοπλασίες του ελληνικού κινηματογράφου.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα και σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Λυκούργου-Σταυράκου, συνεχίζοντας την πρακτική του στο Παρίσι.

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Με την επιστροφή του από το Παρίσι, εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη, αρχικά δίπλα στον δάσκαλό του Γρηγόρη Γρηγορίου, και στη συνέχεια πλάι στους Ντίμη Δαδήρα και Βασίλη Γεωργιάδη.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που θα φέρει την υπογραφή του είναι το «Δουλειές με Φούντες» το 1959, σε σενάριο Νίκου Τσιφόρου – Πολύβιου Βασιλειάδη. Το 1962 θα συνεργαστεί για πρώτη φορά με τον αγαπημένο του ηθοποιό Θανάση Βέγγο, ως σεναριογράφος στην ταινία «Διαβόλου Κάλτσα» του Γρηγόρη Γρηγορίου. Στα επόμενα είκοσι χρόνια, θα γυρίσει με τον Βέγγο έντεκα ταινίες που θα αγαπηθούν από το κοινό και θα αποκτήσουν μια δική τους ξεχωριστή κωμική ταυτότητα.

Το 1966, ο Γλυκοφρύδης κάνει στροφή στην καριέρα του, γυρίζοντας την πολυβραβευμένη ταινία του «Με τη Λάμψη στα Μάτια» με τους Γιώργο Φούντα, Λαυρέντη Διανέλλο, Γιάννη Φέρτη και άλλους. Η ταινία κατακτά τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Α’ Κρατικό Βραβείο του Υπουργείου Βιομηχανίας, ενώ αργότερα προβλήθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά έργα, στο πλαίσιο δύο μεγάλων αναδρομικών εκδηλώσεων που οργάνωσαν το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (1993) και το Κέντρο Ζορζ Πομπιντού στο Παρίσι (1995).

Η συνεργασία του με τον Φίνο θα ξεκινήσει το 1968 με την αισθηματική περιπέτεια «Πολύ Αργά για Δάκρυα» και θα συνεχιστεί με ακόμα πέντε ταινίες, τρεις από τις οποίες με τον Θανάση Βέγγο: «Διακοπές στο Βιετνάμ» (1971), «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση» (1973) και «Ο Θανάσης στη Χώρα της Σφαλιάρας» (1976), την προτελευταία ταινία που γυρίστηκε σε παραγωγή Φίνος Φιλμ.

Το 1974 γράφει και σκηνοθετεί την ιστορική ταινία «Η Δίκη των Δικαστών», που αφορά τη δίκη του επαναστάτη οπλαρχηγού και λαϊκού ήρωα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Η ταινία αποτελεί την τελευταία συνεργασία του Νίκου Κούρκουλου με την Φίνος Φιλμ και περιλαμβάνει ένα από τα μεγαλύτερα καστ ηθοποιών, με τις ξεχωριστές παρουσίες του Μάνου Κατράκη στο ρόλο του Κολοκοτρώνη και του Δημήτρη Μυράτ στο ρόλο του Καποδίστρια.

Η τελευταία ταινία που σκηνοθέτησε ο Πάνος Γλυκοφρύδης ήταν «Τα Παιδιά του Ονείρου» το 1992.

Παράλληλα με τον κινηματογράφο, σκηνοθέτησε αρκετές θεατρικές παραστάσεις αλλά και τηλεοπτικές σειρές που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία («Γιάννης και Μαρία», «Οι Συμμαθητές» κ.ά.).

Διετέλεσε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, μέλος των Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της καλλιτεχνικής επιτροπής του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, ενώ δίδαξε και σκηνοθεσία στην Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Ο γιός του, Γιώργος Γλυκοφρύδης, γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα και σήμερα είναι βραβευμένος συγγραφέας.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Το 1966, η ταινία «Με τη Λάμψη στα Μάτια» κατακτά τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Α’ Κρατικό Βραβείο του Υπουργείου Βιομηχανίας.

ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο Πάνος Γλυκοφρύδης πέθανε τον Μάρτιο του 2010, σε ηλικία 79 ετών και κηδεύτηκε στο Κοιμητήριο Καισαριανής.